Behalve veel waardering, krijg ik ook af en toe kritiek (echt wel waar).
Ik schrok helemaal van een mailtje dat ik vorige week kreeg naar aanleiding van mijn aanbiedingsmail voor mijn nieuwe emailnieuwsbrievenworkshop:
"...Ik begin het gevoel te krijgen dat jouw drive om te verkopen wel erg groot is (mijn ervaring: opdringerig) en mijn belang als klant daarmee in vergelijking erg klein. Ik vind het niet prettig dat ik gedwongen ben al jouw reclame te ontvangen als ik de nieuwsbrief wil ontvangen; ik weet wat voor soort dingen jij aanbiedt en als ik behoefte heb, ga ik wel naar jouw site. Graag zou ik dus wel je nieuwsbrief willen ontvangen, maar niet die extra info".
Even slikken. Ik opdringerig? Mijn hele marketingstrategie is gebaseerd op geven: ideeën en tips over acquisitie die ik in mijn nieuwsbrief publiceer en mail naar iedereen die me hier toestemming voor heeft gegeven. Overal in Nederland lopen zelfstandigen rond die mijn artikelen hebben gelezen en met de ideeën erin aan de slag zijn gegaan en hierdoor hun acquisitie verbeterd hebben. Mensen die ik nog nooit gezien heb. Dat weet ik, omdat ik bijna dagelijks mailtjes krijg waarin ze mij (heel aardig) hiervoor bedanken.
Maar een marketingstrategie kan nooit alléén gebaseerd zijn op geven. Die zou niet levensvatbaar zijn. Het is ook nodig om mezelf aan te bieden en te promoten. Dit zonder schroom te doen is echt heel essentiëel om overvloed in mijn acquisitie te bereiken.
Jezelf aanbieden is eigenlijk ook een soort geven. Vaak zitten mensen erop te wachten, ze zijn blij dat ze aan je herinnerd worden. Wat ik bijvoorbeeld weet, is dat mijn nieuwsbrievenworkshop binnen drie dagen na het sturen van mijn mail uitverkocht was. Deze mensen kunnen nu hun acquisitie veel effectiever gaan maken. Had ik ze er niet op geattendeerd, dan had ik ze ook iets onthouden. Een vorm van stelen zou je kunnen zeggen.
En dat sommige mensen zich eraan irriteren, spijt me echt. Maar daar zal ik gewoon mee moeten leven.
Hoe denk jij hierover? Ik hoor graag je reactie. Klik hiervoor op "reacties".
Vaak erger je je ergens aan, als je er zelf net iets te weinig van hebt. Je ervaart dan onbewust het gedrag van de ander als 'too much' van dat waar jij te weinig van hebt.
Bovendien: maak vooral één negatieve ervaring niet groter dan tientallen positieve!
Geplaatst door: Denise | 2-4-06 om 11:48
Hallo Denise,
bedankt voor je bemoediging.
Kritiek zegt natuurlijk vooral iets over degene die hem uit. Soms kun je er wel wat aan hebben. En soms helemaal niet. Dat was in dit geval.
groetjes,
Laura
Geplaatst door: Laura Babeliowsky | 2-4-06 om 12:04
Hoi Laura,
Had ik een uitgebreide reactie geschreven, was hij weg toen ik op voorbeeld had geklikt en er naar terug wilde....Nu zal ik proberen alles opnieuw te schrijven. Ik baal wel...!!
Leuk dat je dit onderwerp op je weblog hebt gezet! Ik snap heel goed dat je schrok van deze reactie, omdat je bedoeling zo heel anders is/was. Wat dat "gedwongen zijn" betreft, klopt het ook niet, want je kunt je bij jou voor alles aan- en afmelden. Je kunt je wel gedwongen 'voelen', maar dat komt door je eigen gedachten (overtuigingen) ónder die gevoelens.
Hoe iets bij een ander overkomt, heb jij echt niet in de hand. Ik denk dat daarom je enige (maar wel grote) verantwoordelijkheid ook is, te zorgen dat je wat je doet vanuit een zuivere intentie komt en bedoeld is om de wereld een beetje mooier te maken. Ik weet ook dat dit bij jou wel goed zit.
Is iemand toch gekwetst, geïrriteerd, boos of whatever, dan is dat een kans (voor beiden) om eens geïnteresseerd te kijken naar de reden van die reactie. Als je met een liefdevolle, nieuwsgierige blik naar jezelf kunt kijken, kun je misschien iets nieuws over jezelf ontdekken. Dat lukt niet vanuit een oordelende, wat-heb-ik-nu-weer-voor-stoms-gedaan-houding.
Ik denk dat je wel weet dat jouw waarde niet afhangt van het oordeel van anderen, - dat geldt zowel voor positieve als voor negatieve opmerkingen -, maar soms kan het geen kwaad dat nog weer eens te horen.
Jouw waarde hangt naar mijn idee alleen af van wat je bijdraagt, of wilt bijdragen aan de wereld.
Het is ook heel waardevol denk ik, om te leren omgaan met kritiek, want dat is echt niet makkelijk als je een gevoelig mens bent, die zijn hart niet uit frustratie heeft afgesloten. Je bent heus niet de enige die dit moeilijk vindt...!! (geen kritiek graag! ;-)
Nog een tipje: humor kan ook helpen om het licht te houden.
Lieve groet van Jalada en...
ik ontvang je giften graag!!
Ga maandag verder om mijn weblog af te maken!
Geplaatst door: Jalada Goddijn-Koopmans | 2-4-06 om 12:17
Ik had laatst ook zoiets. Probeer een groep kennissen bij elkaar te krijgen en krijg één reactie 'ik wil die mailtjes niet en ik wil niet bij dat netwerk horen'. Het kreeg mij intens op de kast omdat ik juist waarde wilde toevoegen door die mensen bij elkaar te brengen. Er loopt kennelijk een type mens op de wereld rond die zich in zijn territorium getast voelt door wat er in de inbox verschijnt. Aan hen zou ik willen meegeven: het voordeel van e-mail is dat er een delete knop op zit. En of ze alsjeblieft zichzelf willen ontzien door zich niet te ergeren als een berichtje hén eens een keer géén gratis cadeautjes biedt. Het zegt dus inderdaad vrij veel over de ontvanger.
Geplaatst door: Sanne Roemen | 2-4-06 om 12:57
Op het gevaar af nog meer psychologie-op-afstand te bedrijven: zo'n reactie zegt natuurlijk veel over de ontvanger. Ik vind er ook van alles van, en heb ook de neiging de ontvanger te veroordelen. Wat denkt hij/zij wel niet? Ik bedoel het toch goed? Tja, de ontvanger iets verwijten lucht mij altijd wel op! Heerlijk, dat gevoel van "gelijk hebben". Aan de andere kant: dat levert uiteindelijk niemand niets op.
Acquisitie via nieuwsbrieven is bewust de kans lopen om afgewezen te worden. Het is ook een vorm van flirten: zullen we samen wat beginnen? Dat flirten ketst soms af. Bindingsangst? Soms. Alleen maar willen nemen en niets geven? Soms. Maar de ander heeft altijd een keuze om je aanbod te accepteren of niet. Om welke reden dan ook. En of je het nou met die reden eens bent of niet, is niet zo interessant.
Was je integer? Kwam je aanbod werkelijk vanuit bijdrage? Had de ander de vrijheid om te kiezen? Volgens mij zijn dat de enige relevante vragen. En als je daar volmondig JA op kunt zeggen, dan is de uitkomst soms een afwijzing. Mensen zijn soms heerlijk onvoorspelbaar, da's alles. All part of being human.
Enne.... Laura, je doet het geweldig! Laat maar komen die nieuwsbrieven. Zo'n aanbieding in de nieuwsbrief confronteert mij altijd weer met de vraag: vind ik het interessant genoeg om in actie te komen (lees: iets van je te kopen) of blijf ik er liever over mijmeren? En hoezeer ik ook er een hekel aan heb dat mensen mij voor deze keuzemogelijkheid stellen, weet ik ook dat alleen actie het verschil maakt in deze wereld.
Geplaatst door: Jervis Groeneveld | 2-4-06 om 13:39
Beste Laura,
Ik zou je aan willen raden bij jezelf te blijven in deze. Je geeft veel informatie en tips in je nieuwsbrieven Ik lees ze met heel veel plezier en vind ze heel waardevol; mijn dank! Dat je ook je workshops promoot vind ik niet meer dan normaal. Op mij komt het helemaal niet opdringerig over. De schrijver van de email verwoordt haar/zijn gevoel en dat is natuurlijk een goed recht. Dat mag. Laat die emotie er zijn. Maar ze/hij geeft aan wel de lusten (de info) en niet de lasten (de emotie omtrent de commercie) te willen. Aan jou de keus of je deze persoon nog de nieuwsbrief WILT toesturen. Neem jou of zoals je bent of niet. Het enige dat je kunt doen is het gevoel van de ander er laten zijn, naar je eigen emotie kijken en checken of je het zelf ook te opdringerig vindt, zo niet, gewoon doorgaan waar je voor staat. Ik wil je graag complimenteren met de manier waarop je je kwetsbaar opstelt.
Geplaatst door: Jacqueline Smits | 2-4-06 om 18:07
Mensen ervaren je sterke energie. Sommige mensen voelen zich erdoor bedreigd. En zelfs als je vanuit de aller-nobelste intentie gééft...niet iedereen zit daar op te wachten.
Er zijn er ook, die met hun reactie je energie willen stelen. Door een schuldgevoel te activeren, of je het gevoel te geven dat het "slecht" is wat je doet.
Geplaatst door: Corporate Mystic | 6-4-06 om 11:04
Beste Laura,
Een negatieve reactie kun je ook zien als een aanleiding om even te toetsen of je nog jouw juiste spoor volgt. Als het antwoord ja is, kun je gesterkt weer verder. Het lijkt me dat dit laatste het geval is. Feedback is a winners breakfast!
Ik ben in ieder geval altijd nieuwsgierig naar je tips.
Hartelijke groet, Saron Petronilia
Geplaatst door: saron petronilia | 10-4-06 om 13:39
Een dusdanig geïrriteerde reactie zegt meer over de schrijver dan over jouw content. Ikzelf ervaar het helemaal niet als opdringerig.
Sommige mensen vergeten ook dat ze zich hebben ingeschreven voor een nieuwsbrief. Dan krijg ik een bozige reactie terug a la: "waarom krijg ik deze troep?" Daar hebben ze zelf om gevraagd. Maar die opvoedles ga ik niet aan, ik schrijf ze wel handmatig uit. Je hebt nou eenmaal mensen en fietsbellen, ook op internet. ;-)
Geplaatst door: Armande Borghardt | 24-4-06 om 13:54