In mijn Get Clients-groepen en op ondernemersnetwerken kom ik ze regelmatig tegen: mensen die hun onderneming zien als een voortzetting van hun werknemerschap. Dat is immers een vorm die ze al kennen. Symptomen van dit verschijnsel zijn:
- Zij laten zich inhuren als veredelde, meestal duurder betaalde, werknemers. Als een manusje van alles zijn ze overal voor in. Vraag je aan deze mensen wat ze doen, dan zeggen ze zoiets als: “Ik ben organisatieadviseur. Ik heb laatst een fusie tussen afdelingen begeleid. Ik heb ook wel eens geholpen om het logistieke systeem te verbeteren. Dat was bij een zorginstelling. In een voedingsmiddelenbedrijf heb ik me bezig gehouden met een CRM-systeem. Ik vind het allemaal heel leuk om te doen. En o ja, ik ben ook nog coach, dat vergat ik nog.” Etc. etc.
- Ze denken iedere keer dat ze er zijn als ze één klant hebben. Iedere klant is een soort tijdelijk werkgever(tje), groot of klein. Dan voelen ze zich een tijdje onder de pannen. Ze sturen mij een mailtje: “Ik ga voorlopig het Get Clients Now! programma niet doen want ik heb net een klant gekregen. Ik ben zo blij! In de toekomst misschien”. Tot het einde in zicht komt en de paniek weer toeslaat.
- Ze werven door hun CV naar iedereen te sturen, met een opsomming van hun opleidingen en werkervaringen. Net zoals een sollicitant dus.
Wat het nadeel hiervan is, is dat deze ondernemers onvoldoende werken aan het creëren van een voortdurende stroom klanten op de langere termijn. Ze zullen vaak het gevoel hebben dat ze achter klanten aan moeten jagen, omdat de stroom telkens dreigt op te drogen.
Waar deze mensen nog een slag in kunnen maken, is zichzelf als een bedrijf te zien. Wat zijn de kenmerken daarvan?
- Aan de basis daarvan staat de creatie van een concept: een aanbod waarmee ze een oplossing bieden voor een bepaalde behoefte bij een specifieke doelgroep. Bijvoorbeeld: je biedt loopbaanbegeleiding voor veertigers en vijftigers vanaf HBO-niveau die toe zijn aan een nieuwe stap in hun carrière.
- Ze ontwikkelen marketingmateriaal (brochures, website, artikelen) om de doelgroep te interesseren voor hun concept.
- Ze ontwikkelen vormen om hun dienst op een aantrekkelijke manier te verpakken. Een voorbeeld is het standaardiseren van hun concept in de vorm van workshops en trajecten. Hun dienst wordt eigenlijk een product (dit heet productizing).
- Ze besteden tijd en energie aan systematische marketing. Acquisitie van klanten is niet een eenmalige gebeurtenis die voortkomt uit paniek. Ze hebben systemen om hier voortdurend aandacht aan te besteden zodat ze zich zeker stellen van klanten op de korte en lange termijn.
En hoe zit het met jou? Je reactie is welkom! Klik op reacties.
Vanmorgen heb ik dit verhaal gelezen en het eens goed tot me door laten dringen. Waarschijnlijk voel ik me aangesproken, want ik wil er op sommige punten toch iets tegenover zetten.
Wat is er mis met voor 'van alles' in zijn? Ik kan me voorstellen dat je ongeloofwaardig wordt als je zowel de vloeren komt boenen als de directeur komt adviseren, maar waarom zou je binnen bepaalde perken niet van de vrijheid mogen genieten die je als ondernemer nou juist hebt?
Bij sommige diensten is het gewenst dat je (af en toe) ter plekke aanwezig bent. Je lijkt dan een veredelde (waarom veredeld?) duurbetaalde werknemer, maar je hebt dat geld hard nodig (je draagt immers alle risico's zelf) én de opdrachtgever verwacht dat je direct 'piekt' en resultaat behaalt. Want jij bent immers die duurbetaalde kracht... Bovendien heb je wel degelijk meerwaarde als je niet al jaren tot het vaste meubilair behoort.
Potentiële opdrachtgevers vragen vrijwel zonder uitzondering om je 'cv'. Als je zegt dat je een website hebt waarop ook een portfolio te zien is, willen ze toch liever dat je je cv mailt.
Tot ziens op 22 maart ;-)
Geplaatst door: Denise Hilhorst | 23-2-06 om 17:01
Hoi Denise,
je stelt goede vragen. Ik ga er nog wat aparte weblogs aan wijden.
Laura Babeliowsky
Geplaatst door: Laura Babeliowsky | 24-2-06 om 0:55